بررسی جنایت تعقیب و آزار در پرتو وقایع اخیر بحرین

بحرین در فوریه و مارس 2011 شاهد حضور گسترده معترضانی بود که با تظاهرات خویش، خشم خود را نسبت به ساختار سیاسی و سیاست‏های تبعیض‌آمیز دولت آل‌خلیفه اظهار کردند. این اعتراضات که غالب آن‏ها از میان اکثریت شیعه‏مذهب بحرین برمی‌خیزد، سابقه دیرپایی در این کشور دارند و حداقل به دو دهه قبل بازمی‌گردند. با خروش موج ناآرامی‌ها در کشورهای شمال آفریقا نظیر مصر و لیبی و تونس، جنبش مردم بحرین نیز جان تازه‌ای گرفت و این‌بار در مقیاسی وسیع‌تر و به‏سرعت همه کشور و به‌ویژه پایتخت بحرین، شهر منامه، را در برگرفت. دولت بحرین که از اقلیت سنی مذهب است در پاسخ به این اعتراضات، به سرکوب گسترده معترضان و اعمال خشونت علیه آن‏ها پرداخته است. بازداشت‌های خودسرانه، شکنجه، محاکمات نظامی و قتل، از جمله اقداماتی هستند که نیروهای امنیتی بحرین در راستای این سیاست سرکوب مرتکب شده‌اند. برخی از این بدرفتاری‌ها همچنان در این کشور در حال وقوع هستند. این نوشتار ضمن ارائه تعریف «جنایت تعقیب و آزار» در حقوق بین‌الملل کیفری،‌ درصدد اثبات این فرضیه است که با توجه به گزارش‌های ارگان‏های خبری و نهادهای حقوق بشری، رویدادهای بحرین می‌توانند آستانه وقوع این جنایت به عنوان یکی از مصادیق جنایت علیه بشریت را فراهم کنند.